مش کریم

مش کریم ، اومدم

منم آیدین

دومین اسمت که بهت شخصیت داد

از همین الان شروع کن

دلم پره واسم بگو مثل دفه قبل

که کلی حرف زدی برام بگو از قدیمترا

یه منم یه تو هیشکی نیست اصلا این ورا

برام از زندگی بگو از حرفایی بگو

که میشه دل بدی بهشون

از بوی خاک خیس زیره نور ماه که هیچ

جاشون نمی گیره واسه ی این دله غم رفیق

از باقالی فروش خسته با گاری بگو

از بازیای رویایی آتاری بگو

از قره قروت های شوربازاری بگو

از دایی ها که کوچیکارو کول میکنن

از اون شیشه هایی که با توپ خرد می شدن

از جوجه رنگی دوچرخه زنگی

دست کثیف بعد رده خط زنجیر

از سمباد با اون شلوار بگی

از لوک خوش شانس و اون حرف های رپی

از اون گوریل که با آدما تو رگی بود

از اون پلنگی که نمی کشت و صورتی بود

پیره مرد چیشده چرا تو داغونی

پیره مرد داد بزن چرا انقد آرومی

بوته های باغچه همه خشک شدن چیشده

بگو هنوز زنده ای و منتظره بارونی

نگفتی چشمام قراره نم بگیره

نگفتی دلم قراره غم بگیره

بگو کی قراره لباسِ تنم شبنم بگیره

نگفتی آرزوها قراره شاشیدشه توش

بعده درس خرداد شاد کردی قلبم با تیر ماه

کلی خودمو تووی شخصیت هام جا زدم

نگفتی نگفتی ایکاش میگفتی

اما ما نفهمیدیم تو داشتی انگار می گفتی

نگاهت آروم بود ته چشات حرفی بود

ما نفهمیدیم تو داشتی انگار میگفتی

زمین خوردم کمک خواستم گفتی کمک میاد بعداا

بهم جرعت دادی تو دادی بال به من از قصد

گفتی مخت تو سرت و کار بزن حتما

الان میتونم سر بالا راه برم قطعا

اما با تنه سرد ، یخ قلبم و سر درد