حس و حال

هر فصل از هر سال و ماه، بو و حال متفاوتی داره

بطور مثال شش سال پیش که یه آهنگ گوش دادی

و اون آهنگ رو دوست داشتی . ، ماه و سال و تاریخ

تغیر کرد ، آهنگ های جدید جای گزین شدن،

اما وقتی آهنگ شش سال پیش رو دوباره گوش میدی

نه تنها یاد خاطرات اون سال و ماه میوفتی

بلکه بو و طعم اون سال رو هم به خاطر میاری

این یه حس عالیه که بعضی ها تجربه کردن

امسال هم حس و حال و بو و طعم من کلا منفی بود

نمیدونم شاید خودم خواستم شاید هم نه

اما قطعا خودم مقصر بودم

من از کودکی هم انرژی من به اطراف اثر میزاشت

و هم انرژی محیط و آدم ها بر من تاثیر داشت

خوب یا بد منفی یا مثبت زندگی مون رو خودمون میسازیم

کاملا ارادیه اما بصورت غیر ارادی اتفاق میوفته.

ولی در کل خودمون مصوب همه اتفاقات اطرافمونیم

پس اگه بخوای یه زندگی با پستی و بلندی های کم

برای خودت بسازی ، باید بر ذهنت غلبه کنی .

و بر محیط پیرامونت بطور ارادی اثر گذار باشی

چه خوب میشه اگه همیشه مثبت باشی.

اما من میگم نمیشه و علم هم این رو ثابت کرده

که دوقطب همیشه باید وجود داشته باشن .

مثل همه ی تضاد های جهان.

برگردیم سراغ زندگی من

چرا امشب اینارو گفتم

احساس بدی دارم

البته مطمعن نیستم که بد باشه

اما حس متفاوتی دارم

انگار دیگه خودم نیستم و هر چی پیش به جلو میرم

تفاوت رو بیشتر احساس میکنم.

این تغییر شخصیت دیگه داره واسم عادی میشه

دیگه به راحتی تحت تاثیر قرار نمیگیرم

دیگه چیزی یا کسی برام اهمیتی نداره

دیگه مشتاق ساخت ابتکارام نیستم.و...

دلتنگ عادی شدنم،

دلتنگ کودکیم هستم،

از نظر من مذهب درست عمل کرد

هرطور که بود جنگید و با کلی گذر زمان

بلاخره ریشه کرد توی قلب انسان ها

تا حدودی موفق هم شد.

از نظر من حقیقت زندگی هیچوقت نباید فاش بشه

ساده تره به جای اینکه درک کنیم چی هستیم،

سرگرم زندگیی پوچ بشیم که طول عمر زیادی نداره!!

سرگرم داستان ها و وابستگی هایی بشیم که 

وقتی از دور بهش نگاه میکنی میبینیم اهمیتی ندارن

و فقط دارن گذر زمان رو ثبت میکنن.

یه جورایی مثل بازی میمونه،

وقتی به انتها میرسی همه ی امتیازات پاک میشن

و بازی از نو شروع میشه.

همه اینا دلیل حال بد من نیست،

هر سالی که به سنم اضافه میشه

بیشتر احساس تنهایی بر من غلبه میکنه

خیلی تلاش میکنم باهاش بجنگم تا الان که موفق شدم.

اما نیاز انسان ها بهم پیچیده تر از زندگی اون هاست.