غیبت

راستش از اول سال خیلی خواستم پست بزارم

اما هر دفعه یک فکر مزاحم میشد

دیدم نمیتونم ندید بگیرمش گفتم بنویسم

درون ذهنه ما انسانها دنیای جالبی وجود داره.

از اول سال ذهنم بطور خود خواسته رفت سراغ گذشته

9 سال پیش درست از اول فروردین تا آخرش غیبت زد

خیلی دلواپس شده بودم و دل و ذهنم پر از سوال بود

البته بعد که پیدات شد خیالم راحت شد

اما همون سالی بود که استارت دوری رو زدی

بگذریم بهتره از موضوع منحرف نشم

برام جالبه که بعد از این همه سال ذهنم کلیک کرده روش

انگار سرشتم اینه که اینو بنویسم یا بیان کنم

حال بد اون روز هام قابل توضیح نیست ،

بدترین روزهای سال جدیدم بود.

اما چه میکنه این ذهن با من

آیا این فقط مرور خاطرات بود یا حکمتی در سایه این کلماته

هیچ وقت درست توضیح ندادی جریان غیبتت چی بود

من هم گیر ندادم .

میدونی که ، من آدم خود خوری هستم ،

کلا آدم گیری نیستم خوب .!!

تا اینجا که نوشتنم باعث نشد ذهنم از فکر اون سال بیرون بیاد ، نمی‌دونم چرا؟

فقط امیدوارم ذهنم منتظر جواب نباشه

 و بیخیال این فکر و گذشته بشه.