غمناک

درد دارم با تمام روحم

احساساتم سرکوب شدن بخاطر تو

باید باور کنم حماقتم رو

این دنیا مسموم شده جایی نیست واسه عشق

ایجا همه میزنن همو واسشون مهم نیست باشه زشت

دایره همش میخورم به زمین هر ثانیه ی من همینه

خالقی در احساسات قلب تحملش سنگینه

مثلث میخورم به زمین و غمساز میشم

تو میری و میوفتم اما باز پامیشم

از خواص سه رکن کائنات زود رام میشم

مربع میخورم به زمین خطی صاف میشم

صاف میرم یک خط رو باز تنها میشم

مسیرم همینه فرقی نیست که کی باشه باز پیشم

ترد شده ی اعداد فرد با جمع زوج در رابطن

دو مربع با دو مثلث در دو دایره

دوره حلقه جمع میشن

جمع دو فرد زوجه و کسر یه فرد باز هم زوج میشه

اما تقسیم یک فرد یک رقمی فقط فرد میشه

خالق تنهاست با دنیا ذرات و انرژی حیات دورش

یعنی هر فردی تنهاست در ابتدا و چه در انتها

یعنی تکرار هر ثانحه حادثه سازه

اما باز هم جوابش تکرار میشه

یک بینهایت بینش در درون هیچ

که معلوم می‌کنه هیچ هیچی نیست که هیچ باشه.

فرقی نمیکنه از کجا شروع کنیم

برمیگردیم و دوباره یک انتخاب رو تکرار میکنیم

فرقی نمیکنه کدوم رو انتخاب کنی

در نهایت کسر هر دو زوج فرد میشه

یعنی تنهایی انتخاب اول و آخر ماست.

چه بخواهیم و چه نخواهیم.

فرقی نمیکنه چقدر زور بزنی که کسی تنهات نزاره

در آخر باز هم تنها میشی.

.

چرا این حرفا رو میزنم تپش قلب دارم و سردم

و بعدش خودم نیستم و نبضی ندارم

انگار یک خدا درون این فردم.